W sobotni wieczór 30 września spotkaliśmy się z najpopularniejszą Alicją w historii – tą, która eksplorowała Krainę Czarów i Drugą Stronę Lustra. Spektakl słowno-muzyczny zaproponowała nam Grupa Komedianci z Trzciany z klasy wokalno-aktorskiej Szkoły Muzycznej I Stopnia.

Wystąpili: Antonina Banaś, Maria Chojecka, Katarzyna Hejmo, Karolina Kaja, Anna Piórkowska, Filip Bębenek i Julia Stawarz.

Młodym aktorom towarzyszył akompaniament fortepianowy na żywo, w wykonaniu Doroty Majki. Wokalnie aktorów przygotowały Ilona Szczepańska oraz Wiktoria Zawistowska. Adaptacji i reżyserii tego wcale niełatwego spektaklu podjęła się prof. Monika Rasiewicz.

…Alicja, spędzając leniwie czas ze swoją siostrą, widzi Białego Królika w ubraniu, niosącego zegarek kieszonkowy. Podąża za nim w głąb króliczej nory i spada głęboką studnią, mijając półki pełne dziwnych przedmiotów. Po bezpiecznym lądowaniu w długim przedsionku znajduje szklany stół ze złotym kluczem. Szukając dziurki, do której by pasował klucz, znajduje małe drzwiczki, a za nimi piękny ogród. Jest jednak za duża, by się przez nie przecisnąć…

„Alicja w Krainie Czarów” (właściwie In Wonderland – Krainie Dziwów) to bodaj jedna z najczęściej adaptowanych na potrzeby ekranu i sceny opowieści fantastycznych. Literatura wcale nie łatwa, bazująca na widziadłach sennych autora, Lewisa Carrolla – niektórzy wręcz sugerują, że spisanych w transie narkotycznym. A jednak przygody Alicji stały się klasykiem literatury dziecięcej i od ponad 150 lat bawią, uczą i zadziwiają kolejne pokolenia. Utwór jest trudny do sklasyfikowania. Maciej Słomczyński w przedmowie do Alicji w swoim tłumaczeniu pisał, że „jest to zapewne jedyny wypadek w dziejach piśmiennictwa, gdzie jeden tekst zawiera dwie zupełnie różne książki: jedną dla dzieci i drugą dla bardzo dorosłych”. Nie brak w nim aluzji i odniesień do szkolnych wierszyków, zabaw słownych czy nawet zadań matematycznych, jakimi raczyła szkoła XIX-wieczne angielskie dzieci.

Tym bardziej podziwiamy dzisiejszą publiczność, głównie bardzo dziecięcą, że wytrwała dzielnie niemal do samego końca, próbując rozwikłać zagadkę co i rusz zmieniającej się Alicji. Spektakl był także okazją do zaprezentowania eksperymentu wokalnego uczniów trzciańskiej szkoły muzycznej, pobierających naukę śpiewu klasycznego.

Pięknie dziękujemy za wspólnie spędzony wieczór i bajeczne pożegnanie ostatniego dnia września.

Joanna Kurpiel, źródło: CKiS, fot. Jarosław Karasiński