Czas na jesienny jazz
Jesień to melancholijny czas, który we współczesnej tradycji muzyki zapisał się jako „czas na jazz”. To w Krakowie narodziła się idea Zaduszek Jazzowych, czyli koncertów poświęconych pamięci zmarłych muzyków, które stały się okazją do wspólnych jam sessions znanych i mniej znanych, zawodowców i amatorów.
Polska deszczowa jesień i tradycja wspominania tych, którzy odeszli, lecz zostali w naszych sercach, zaowocowała prawdziwym fenomenem – cyklem koncertów jazzowych w listopadzie w okresie zadusznym, organizowanych nie tylko w wielu miastach Polski, ale i za granicą. Od 2006 r. odbywają się Zaduszki Jazzowe w Toronto, podczas których grają znani polscy jazzmani. Zainicjowała je polsko-kanadyjska wokalistka i kompozytorka Ola Turkiewicz.
Najstarszym festiwalem są Krakowskie Zaduszki Jazzowe. W 1954 roku jazzmani po raz pierwszy spotkali się 1 listopada w sali gimnastycznej krakowskiej szkoły podstawowej przy ul. Królowej Jadwigi. Był to jedyny wolny dzień, kiedy mogli się spotkać i zagrać razem jam session. Pojawił się Tyrmand, który rozpoczął grając na fujarce Swanee River, potem grali Melomani, Komeda, Kurylewicz, Witold Sobociński i inni muzycy z Warszawy, Poznania i Śląska. W następnych latach w okresie Zaduszek znani jazzmani z całej Polski przyjeżdżali do Krakowa i wspólnie grali, często w prywatnych mieszkaniach. Do organizacji tego wyjątkowego – w skali muzycznego świata – wydarzenia, upamiętniającego zmarłych muzyków jazzowych, w wielu miastach włącza się zakon Dominikanów. Każdego roku, 6 listopada w Krakowie odbywa się jazzowa msza zaduszkowa, której niepowtarzalnego charakteru i atmosfery może doświadczyć każdy. Występują na niej znakomici muzycy, a każdorazowe wezwania modlitewne, przywołujące nazwiska zmarłych artystów, są niezwykle wzruszającą częścią nabożeństwa.
W tym roku Skawina też postanowiła dołączyć do tego muzycznego ruchu i zaproponować Państwu spotkanie z dawno nie słyszanym jazzem, w tradycyjnym podstawowym składzie: fortepian, kontrabas i perkusja.
Roman Bardun Trio – to autorska muzyka jazzowa bazująca na ukraińskim folklorze. Istotą jest przekazanie ducha pieśni ludowej, jej melodyczności, jednak w sposób nieoczywisty, bo za pomocą języka nowoczesnego jazzu. Ważną rolę odgrywa również starannie dobrany repertuar, w którym nie brak miejsca na rozbudowane improwizacje, stanowiący jednak całość, będącą podróżą przez różne stylistyki i połączoną wspólnym etniczno-jazzowym mianownikiem.
Roman Bardun – pianista jazzowy, absolwent Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie, stypendysta programu Fulbrighta. Wystąpił na wielu scenach koncertowych, głównie w Europie i USA. Niektóre z nich to legendarny klub Vortex w Londynie w ramach London Jazz Festival oraz Shea Concert Hall na Uniwersytecie Williama Patersona w New Jersey, na jednej scenie ze swoim mentorem, właścicielem Grammy, Billem Charlapem.
Vasyl Kobil – kontrabasista, absolwent Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie, zdobywający doświadczenie grając różne gatunki, od folkloru i rocka do muzyki bigbandowej i jazzu. Laureat Grand Prix Konkursu Kontrabasu Jazzowego Lwowskiej Narodowej Akademii Muzycznej imienia Mykoly Lysenki. Koncertował na wielu festiwalach i scenach Polski, Ukrainy, Niemiec, Czech, Rumunii i Turcji.
Bartłomiej Dybel – perkusista kochający muzykę, absolwent Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie. Jego głównym obszarem zainteresowań jest muzyka jazzowa i improwizowana. Uczestniczył w warsztatach muzycznych m.in. z: Davidem Garibaldim, Amirem Breslerem czy Arturem Hnatkiem oraz warsztatach jazzowych w chińskim Chang Chun (2018). Bierze udział w wielu projektach muzycznych, z wieloma postaciami sceny m.in.: Marcinem Ślusarczykiem, Piotrem Wojtasikiem, Dominikiem Wanią, Roberto Magris, Przemkiem Kleczkowskim, Pawłem Kaczmarczykiem, Edilsonem Sanchezem i Maksymilianem Staniszewskim. Uczestniczył w festiwalach m.in.: Voicingers, Summer Jazz Festiwal i Krokus Jazz Festiwal.
Zapraszamy w niedzielę, 6 listopada o godzinie 17.00 do Pałacyku „Sokół”.
Wstęp wolny.
Joanna Kurpiel, źródło: CKiS