„Klasyka” dramatu groteski Sławomira Mrożka, mimo przeszło 50 lat od wydania, to wciąż uniwersalna opowieść o dysfunkcjach w rodzinie, brutalnej sile rządzącej współczesnym światem i braku norm moralnych i społecznych.

A Maska, jak ryba wodzie – kocha teatr absurdu i groteski. Doborowa obsada aktorska, która ma za sobą już wiele ról i doświadczeń scenicznych (choć w tej akurat sztuce mamy dwóch debiutantów, „nierozpoznawalnych” z racji fantastycznych kreacji scenicznych) pozwoliła bezgranicznie wciągnąć się w wir historii o niszczeniu ludzi wybitnych, którzy zagubieni w nieakceptowalnej, pozbawionej zasad rzeczywistości, usiłują przywrócić los świata na właściwe moralne i etyczne tory. Dziwne, że to właśnie młode pokolenie szuka zasad, wytycznych do życiowej drogi, któremu przeciwstawia się „dojrzałość” – szalona, rozprzężona, nonkonformistyczna, niepoukładana i zbuntowana rodzina.

Premierową odsłonę… Pierwsze Takty zobaczyliśmy w ramach XV Skawińskiego Tygodnia Teatralnego. W listopadzie obejrzeliśmy już kolejną odsłonę spektaklu. Aktorzy zachwycają w sztuce, która nic nie traci na uniwersalności.

W spektaklu zobaczyliśmy:

– nowoczesną, noszącą się luzacko babcię Eugenię (Barbara Tomków),
– podejrzanego typa Edka (Marek Andruszczyszyn)
– teoretycznie stłamszonego Wujka Eugeniusza (Kamil Cudejko)
– wieczną hipiskę, egzaltowaną Eleonorę (Wiktoria Zielińska)
– ojca wynalazcę, męża Eleonory – Stomila (Tomasz Okarmus),
– delikatną i niby prostolinijną kuzynkę Artura – Alę (Beata Boroń – debiut)
– walczącego o zasady moralne i etykę w życiu Artura (Artur Gros – debiut)

…a Tango La Cumpersita zwieńczające końcowy obraz dramatu to przysłowiowa wisienka na torcie… cudnie było ją skosztować.

Reżyserem spektaklu jest Andrzej Morawa, opieka artystyczna i charakteryzacja jest tradycyjnie w rękach Marty Tyrpy.

Licencja na wystawienie utworu została wydana przez Stowarzyszenie Autorów ZAiKS.

Marta Tyrpa, źródło: CKiS, fot. Jarosław Karasiński