Pamięć dla Przyszłości: zbrodnia katyńska
Informację o odkryciu masowych grobów w Katyniu Niemcy podali 13 kwietnia 1943 r. – to dziś symboliczna rocznica zbrodni, w której zginęło prawie 22 tysiące jeńców wojennych. W ramach projektu „Pamięć dla Przyszłości”, 24 kwietnia, o godzinie 8:50 w ZST-E w Skawinie, odbędzie się otwarta lekcja historii.
Nie dane Wam było umrzeć z bronią w ręku,
ni w marszu bojowym po zwycięstwo iść.
Nie żegnał Was salut kolegów żołnierzy,
nie dla Was dźwięk dzwonów ni wawrzynu liść
(Ryszard Jerzy Rudziński)
Siedemdziesiąt cztery lata temu, 13 kwietnia 1943 r., radio w Berlinie poinformowało o odkryciu masowych grobów polskich w Katyniu. „Zbrodnią katyńską” określa się wymordowanie wiosną 1940 r. przez NKWD prawie 22 tysiące osób; polskich jeńców wojennych w Katyniu, Charkowie i Kalininie oraz więźniów (wojskowych i cywilów) w różnych miejscach sowieckich republik na podstawie decyzji najwyższych sowieckich władz, czyli Biura Politycznego WKP z 5 marca 1940 r.
O tysiącach Polaków uznanych przez władze sowieckie za „wrogów ludu” zadecydowano w Moskwie. Dowodem są kartki maszynopisu zapisane grażdanką. Przez pół wieku treść notatki Berii do Stalina z propozycją rozwiązania kwestii polskich jeńców była najściślej strzeżoną tajemnicą państwową ZSRR. Prawda nie miała nigdy ujrzeć światła dziennego. Usiłowano ją zatrzeć, szermując na co dzień hasłami o przyjaźni polsko-radzieckiej. O tym, że notatka Berii trafiła do Stalina i została przez niego zaakceptowana, świadczy podpis dyktatora na pierwszej stronie dokumentu. Pod nim złożyli również swoje podpisy Woroszyłow, Mołotow i Mikojan, najbliżsi wówczas współpracownicy Stalina.
Modlę się Panie za kraj, który w męce
I krwi serdecznej pławi się zalewie
Modlę się za naród co żyje w udręce
Za niegasnące otuchy zarzewie
W piersiach co wierzą w Ojczyzny powstanie
Modlę się Panie.
Modlę się Panie, a modli się ze mną
Woń pobojowisk i młodej krwi strugi
Modli się mogił i krzyży rząd długi
I konających jęki co w noc ciemną
Ku Tobie wznoszą o wolność błaganie
Modlę się Panie.
Modlą się Panie stratowane zboża
Modlą bombami zaorane pola
Modli samotna opuszczona rola
I kraj ten cały od morza do morza.
W którym rąk wkrótce do pracy nie stanie
Modlę się Panie.
Modlą się Panie gruzy miast i zgliszcza.
Wsi popalonych sterczące kominy
Szczątki kościołów, samotne ruiny.
Świadkowie strasznych scen smutne dworzyszcza
O łaskę Twoją i zamiłowanie
Modlę się Panie.
Modli się Panie polska ziemia wszystka
Jej wszystkie dawne i nowe kurhany
I całe morze łez i krwi przelanej
Lasy i pola i łąki i rżyska
O wyzwolenie i zmartwychwstanie
Modlę się Panie.
Modlą się Panie, a ja razem z nimi
U stóp Twoich kajam się w prochu i pyle
Byś skrócić zechciał wyczekiwań chwile
I by nie były modły daremnymi
O łaskę Twoją i próśb wysłuchanie
Modlę się Panie.
Wacław Kruk – zamordowany w Katyniu.
(wiersz-modlitwę odnaleziono podczas ekshumacji ciała z bratniej mogiły w 1943 r.)
Lekcja została przygotowana przez uczniów klasy maturalnej 4 LG (technik logistyk) Zespołu Szkół Techniczno-Ekonomicznych w Skawinie, pod kierunkiem wychowawcy i nauczyciela historii Andrzeja Ciaptacza.
Źródło: ZST-E w Skawinie